Confron-watte?
Mens zijn betekent voor mij in relatie staan en in relatie staan betekent delen. Delen van gedachten, gevoelens en behoeften. Soms in gebaren of non-verbaal maar vooral via het voeren van gesprekken. Gesprekken waarin confrontatie vaak een onvermijdelijk en cruciaal element is. Het vermogen om op een gezonde en constructieve manier te confronteren kan de sleutel zijn tot het oplossen van conflicten, het opbouwen van sterke relaties en het bevorderen van persoonlijke groei. Echter, het confronteren van anderen, of zelfs geconfronteerd worden, kan een uitdagend terrein zijn, bezaaid met struikelblokken. Struikelblokken die in coaching-gesprekken vaak naar boven komen en misschien ook anderen kunnen inspireren. Ik jullie daarom graag even mee in mijn ervaringen...
PS: heb je een aanvulling, bedenking of een heel ander idee, laat het me zeker weten.
Waarom Confronteren?
Confronteren is een vaardigheid die, wanneer juist toegepast, bijdraagt aan effectieve communicatie en begrip tussen individuen. Zeker in superdiverse groepen waarbij identiteiten en zienswijzen rijkelijk aanwezig zijn, is in gesprek gaan een noodzaak.
Confronteren stelt ons in staat om onze gevoelens, behoeften en zorgen op een eerlijke manier te uiten, wat de basis vormt voor het oplossen van conflicten en het versterken van relaties. Confrontatie is dan ook GEEN synoniem voor confrontatie-zoekend gedrag of agressie zoals soms wordt verondersteld.
Struikelblokken bij Confronteren (die ik al het meest zag voorbijkomen):
Angst voor conflict: Veel mensen vermijden confrontatie vanwege de angst voor conflicten. Ze vrezen dat het de relatie kan beschadigen of dat de andere persoon defensief zal reageren.
Gebrek aan assertiviteit: Het is niet altijd gemakkelijk om assertief te zijn zonder agressief over te komen. Sommigen worstelen met het vinden van de juiste balans tussen het uiten van hun gevoelens en het respecteren van anderen.
Onzekerheid: Onzekerheid over de uitkomst van de confrontatie of op vlak van expertise kan mensen ervan weerhouden om hun standpunt krachtig naar voren te brengen.
Confronteren en feedback geven is dat eigenlijk hetzelfde?
Niet helemaal. Confrontatie is niet noodzakelijk een synoniem voor feedback. Al zijn er zeker raakvlakken. Hoewel beide concepten betrekking hebben op communicatie en het delen van meningen, zijn er belangrijke verschillen:
Confrontatie:
- Bij confrontatie gaat het vaak om het aanpakken van een probleem, onenigheid of een moeilijke situatie.
- Confronteren start bij het teruggeven van wat je waarneemt en wordt daarna gekoppeld aan het uiten van zorgen, gevoelens of meningen die kunnen leiden tot een discussie of conflict.
- Het doel is om een verandering in gedrag of situatie te bewerkstelligen.
Feedback:
- Feedback is meer algemeen en is informatie die wordt gegeven om het gedrag of de prestaties van een persoon te beïnvloeden.
- Feedback kan specifiek betrekking hebben op prestaties, gedrag, ideeën, enzovoort.
- Feedback is constructief, gericht op het verbeteren van bepaalde aspecten, of kan waarderend zijn, gericht op het benadrukken van positieve punten.
En hoe doe ik dat nu precies?
Wel als ik al een klein tipje van de sluier mag lichten, kom je al een heel eind met volgende 3 elementen:
1. DURF
Ja je leest het goed. Confronteren blijft in de eerste plaats de moed hebben om het woord te nemen. Durven uitspreken wat je ervaart en hoe je je daarbij voelt.
2. Hoe waar is mijn waarheid?
Openheid om samen te onderzoeken of jouw waarheid ook strookt met die van de anderen aan tafel. Zijn er geen vooroordelen, stereotypen of veronderstellingen ingeslopen in je waarneming?
3. Het inzetten van gesprekstechnieken en verbindende communicatie.
Zaken waar ik in mijn vorming rond 'interactie' nog concreter op inga. Een vorming waarin ik jullie meeneem in de wereld van 'spannende gesprekken'.
Ook in mijn boek die binnenkort in de winkel ligt, vind je er een heel hoofdstuk over terug.
En verder... vooral veel oefenen. Benieuwd naar wat het oplevert.
Hartelijke groetjes confraters :)
Debbie